Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əfsun — f. bax: füsun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
marəfsun — f. ilan ovsunçusu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürəfsun — f. çox füsunkar; əfsunkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rüqiyyə — ə. sehirbazın, rəmmalın və b. oxuduqları əfsun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əfsunnüma — f. 1) ovsunçu, əfsun oxuyan; 2) m. ovsunlayan gözəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağlağan — sif. və is. 1. Çox ağlayan, həmişə ağlayan, tez tez ağlayan. Ağlağan uşaq. – Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı . . ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır, sakit edir(di). . M. C.. 2. məc. Həmişə halından şikayət və narazılıq edən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birənc — sif. <fars.> köhn. Əziyyətsiz, əzabsız; asan. Birənc nə mümkündür ola gənc müyəssər; Zakir, dəmi əfsun elə şahmarə, dağılsın. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
füsun — is. <fars.> klas. Sehr, əfsun. Ana olmaz bizə hər bir «yavrum» deyən gözəldən; Çünki onun xilqətində ayrıca bir füsun var. M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inadlı — sif. 1. Tərs, höcət, kəc, inadcıl, dediyindən əl çəkməyən. Mehriban inadlı bir qız idi. S. H.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır(dı). M. C.. 2. Əzmli, dəyanətli, səbatlı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovsun — is. <fars. əfsun> Sehr, cadu, pitik. İlan əvvəl ovsun oxuyanı öldürər. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
